آژانس بین‌المللی انرژی های تجدیدپذیر (IRENA)، شش اصل کلیدی را برای توسعه انرژی‌های پاک معرفی کرده است.
نخستین اصل بر شناسایی مناطقی با ظرفیت بالا برای تولید انرژی پاک و کمترین تاثیرات زیست محیطی تاکید دارد. به عنوان نمونه، می‌توان با استفاده از داده ها و نقشه های زیست محیطی، زمین هایی را انتخاب کرد که نور خورشید زیادی دریافت می‌کنند و در عین حال مناطق جنگلی، زیستگاه حیوانات یا زمین های کشاورزی حساس را در بر نگیرند.
دومین اصل به بهره برداری همزمان و چند منظوره از منابع طبیعی مانند زمین اشاره دارد و براساس آن، اولویت با مکان هایی است که پیش‌تر تغییر یافته‌اند یا قابلیت استفاده چندگانه دارند.
این راهبرد می‌تواند نیاز به اراضی بکر را کاهش دهد.
به‌عنوان نمونه، استفاده همزمان از صفحات خورشیدی در کنار فعالیت های کشاورزی، به کاهش گرما و بهبود شرایط محیطی کمک کرده و در نهایت بهره وری اقتصادی و زیست محیطی را افزایش داده است.
براساس سومین اصل، پروژه های انرژی باید از ابتدا طوری طراحی شوند که کمترین آسیب را به محیط زیست وارد کنند و در صورت ایجاد خسارت، باید جبران شود.
برای نمونه، در یکی از پروژه های بزرگ بادی، همزمان با تولید انرژی، بخشی از زمین های آسیب دیده احیا شد و فضا های عمومی (شامل مسیر های پیاده روی) برای مردم ایجاد گردید تا محیط طبیعی بازسازی شود و جامعه محلی نیز از مزایای آن بهره‌مند گردد.
در چهارمین اصل، پویایی محیط زیست مدنظر قرار گرفته است و بر همین اساس، پروژه های حوزه انرژی باید دائما تحت نظارت باشند تا در صورت لزوم، تغییرات لازم ایجاد شود.
به عنوان مثال، انواع حسگر ها و هوش مصنوعی می‌توانند داده های به هنگام در مورد فعالیت توربین ها را تحلیل کنند و براساس نتایج، به تنظیم بهینه آن ها برای تولید انرژی مطابق با شرایط محیطی کمک کنند.
پنجمین اصل بر طول عمر مفید تجهیزات مورد استفاده در هر پروژه تاکید دارد تا بهره وری افزایش یابد و اثرات زیست محیطی کاهش پیدا کند.
به عنوان نمونه، در یک پروژه بادی، جایگزینی توربین های قدیمی با نسخه های جدید باعث شد تولید انرژی بیش از دو برابر شود و در عین حال هزینه ها و اثرات محیطی کاهش یابد.
نهایتا، طبق ششمین اصل، مشارکت ذینفعان و ساکنان محلی در مراحل توسعه انرژی های پاک، منجر به افزایش حمایت عمومی و همچنین استفاده از دانش بومی می‌شود.
به اذعان گزارش IRENA، اجرای این شش اصل، به کشور ها امکان می‌دهد همزمان با تسریع گذار از سوخت های فسیلی؛ سلامت زیست بوم ها و تنوع زیستی را حفظ کنند.
