سوال کلیدی: اگر همه‌چیز از بین برود، چه چیزی باقی می‌ماند؟
دارایی‌های فیزیکی یک کسب‌وکار (دفتر، تجهیزات، سرورها) به‌سادگی قابل تخریب یا سرقت‌اند.
اما دارایی‌های فکری، اگر به‌درستی ثبت و مدیریت شوند، از مرزها و بحران‌ها عبور می‌کنند.
برند، طرح صنعتی، دانش فنی، حق‌نشر یا حتی یک قرارداد ثبت‌شده، سرمایه‌هایی‌اند که می‌توانند پس از بحران به بازیابی کسب‌وکار کمک کنند.
مثال واقعی: در جریان جنگ داخلی سوریه، کارخانه‌های سنتی صابون «Aleppo» در شهر حلب ویران شدند، اما برخی تولیدکنندگان با انتقال برند و فرمول ساخت به اروپا و ترکیه توانستند دوباره وارد بازار شوند. سرمایه‌ی فیزیکی نابود شد، اما سرمایه‌ی فکری آن‌ها مسیر بقا را باز کرد.
در مدیریت بحران، استراتژی‌هایی مانند ثبت دارایی‌های فکری، بایگانی اسناد کلیدی، انعقاد قراردادهای بین‌المللی و تهیه نسخه‌های پشتیبان از داده‌های دانشی، می‌توانند تاب‌آوری کسب‌وکار را تا حد زیادی افزایش دهند.
حفاظت از دارایی‌های فکری یعنی آماده‌بودن برای فردا؛ حتی اگر امروز نامعلوم باشد.
