درروزگارما ، میدان جنگ فقط عرصه موشک و پهپاد و عملیات نیست. هرچند دراین ایام خاک میهن ،آسمان کشور، سرداران شهید ،دانشمندان گرانقدر و جان برکفان نیروهای مسلح ما هدف دشمن قرارگرفته اند، اما امروز «ذهنها» و «باورها» نیز به میدان نبرد تبدیل شدهاند. در این میان، مهم نیست چه اتفاقی میافتد؛ مهم این است که مردم چه چیزی را باور میکنند. به همین دلیل، جنگها را دیگر فقط ارتشها نمیبرند؛ این رسانهها، روایتگران، شبکههای اجتماعی و افکار عمومیاند که نتیجه را رقم میزنند.
جنگ روایتها: حقیقت یا تصویر حقیقت؟
در جریان حمله وجنگ ۱۲ روزه اسرائیل علیه ایران ، آنچه بهموازات هر حمله نظامی در جریان بود، نبردی پنهان اما سرنوشتساز بر سر روایتها هم هست. چه کسی آغازگر بود؟ چه کسی دفاع کرد؟ چه کسی خسارت دید و چه کسی پیروز شد؟ پاسخ به این پرسشها نه از رادارهای نظامی، که از اتاقهای خبر، پستهای اینستاگرامی، هشتگهای توییتر و ویدیوهای ۳۰ ثانیهای مشخص میشود.
روایت را بساز، تا تحریف نشوی
اگر ملتی بخواهد بازنده جنگ روایتها نباشد، باید مالک روایت خود باشد. نباید منتظر بماند تا دیگران برایش داستان بنویسند و بعد به دنبال تکذیب و توجیه بدود. روایتها باید زود، دقیق، انسانی و چندوجهی ارائه شوند. نه فقط به زبان فارسی، بلکه با زبانی که جهان آن را بفهمد: زبان رسانه، تصویر، آمار، و احساس.
رسانه قوی، سرمایه امنیت ملی است
پرویز کرمی
مدیرعامل مرکز نوآوری همیار دانش بنیان